Dziś wieczorem pierwsza próba zespołu wokalnego, który założyła moja koleżanka. Jako dobra przyjaciółka zawsze staram się ją wspierać we wszystkich inicjatywach i pomysłach, dlatego mimo początkowych oporów i niechęci musiałam się zapisać do zespołu. Gosia dużo w swoim życiu przeszła, życie jej nie rozpieszczało, dlatego za każdym razem staram się jej jakoś to wynagrodzić. Wiem, że jej niepowodzenia życiowe nie są moją winą, jednak w jakiś sposób czuję się zobowiązana do niesienia jej pomocy, nawet w formie swojego niezbyt wyćwiczonego głosu.

Jakiś czas temu Gosia straciła pracę merchandisera, merchandiser Rybnik, i od tego czasu nie może znaleźć nic innego. Nie wiem dokładnie dlaczego z dnia na dzień Gośka przestała być aktywna zawodowo, bo nie chce mi nic na ten temat powiedzieć. Wydaje mi się, że musiało się wydarzyć coś bardzo poważnego, bo w innym przypadku na pewno wszystko by mi od razu opowiedziała. Tym razem nabrała wody w usta i udaje, że nie ma tematu.

Od paru tygodni Gosia wysyła mnóstwo podań o pracę, jednak póki co nic z tego nie wychodzi. Była na paru rozmowach kwalifikacyjnych, jednak żadna nie przyniosła oczekiwanych skutków. Wydaje mi się, że założenie zespołu jest jej sposobem na odstresowanie się i podkreślenie, że nadal jest wartościowym pracownikiem i coś potrafi zrobić. Gosia po prostu nie chce cały czas siedzieć w domu, a chce poczuć się potrzebna. Całkowicie ją rozumiem i dlatego, mimo początkowych oporów, zgodziłam się zapisać do jej zespołu.

Wychodzi na to, że moja żona ma chyba jakąś obsesję na punkcie urządzania naszego nowego, legnickiego mieszkania. Pewnie przejęła część zasad rządzących jej zawodem i z zapałem implementuje je w nasze życie. Warto tu zauważyć, że moja małżonka pracuje jako merchandiser Legnica, czyli odpowiada za prezentację i ekspozycję produktów w zatrudniającym ją sklepie. Jeśli dodam jeszcze, że miejscem, w którym żona pracuje jest sklep z artykułami do wyposażania wnętrz wszystko stanie się jasne.

Żona wychodząc rano do pracy codziennie wpada w wir aranżacji i wystaw, które organizuje w swoim sklepie. Ten punkt sprzedażowy jest na tyle duży, że partnerka zawsze ma coś do roboty. Zrobiwszy na nowo jedną ekspozycję, natychmiast przechodzi na następną i kolejne. Gdy w końcu uda się zrobić komplet zmian, od zmiany pierwszej ekspozycji minęło już tyle czasu, że na nowo musi się za nią zabrać.

Większość merchandiserów zatrudnionych w Legnicy to osoby, które przemieszczają się z miejsca na miejsce dbając jedynie o produkty określonej marki. Moja małżonka jest w o tyle dobrej sytuacji, że zajmuje się całym sklepem i całym dostępnym asortymentem. Nie jest zatrudniona przez konkretną firmę, a przez właściciela sklepu.

Jak już wspomniałem, w związku z urządzaniem naszego nowego mieszkania, żona codziennie wraca z pracy z nowymi pomysłami. Jednego dnia wymyśla, że pokój będzie pomalowany na piaskowo z granatowymi dodatkami, kolejnego zmienia swoją koncepcję na róż z zielenią. Cieszę się, że ma co robić, ale chciałbym, żeby w końcu zdecydowała się na coś konkretnego.

Bardzo trudno mnie wyciągnąć z domu wieczorem, kiedy po całym dniu jazdy z jednego miejsca na drugie marzę jedynie o wygodnej kanapie i braku konieczności ruszania się gdziekolwiek. Jeśli wiem, że danego dnia muszę zrobić jakieś zakupy, to zakupy robię od razu, wracając po pracy do domu. Nieważne, że jestem tak głodna, że wrzucam w wózek o wiele więcej artykułów niż planowałam. Nawet zawyżona kwota płacona przy sklepowej kasie jest lepsza niż konieczność ponownego wyjścia z domu.

Jeśli już dotrę do mieszkania, zjem coś na szybko i położę się na kanapie, nikt i nic nie jest w stanie mnie zmusić do wyjścia z mieszkania. Wiele osób próbowało mnie już namówić na wieczorne wyjście na miasto, jednak jak do tej pory udało się to zaledwie jednemu znajomemu, który przyleciał na parę dni do Rzeszowa z Hiszpanii i nie mogliśmy się spotkać w inny dzień, jak w akurat w poniedziałek. Bardzo zależało mi na spotkaniu z moich hiszpańskim znajomym (kolejne nastąpiłoby zapewne za kilka długich miesięcy) dlatego ostatkiem sił wstałam z kanapy i wyszłam z mieszkania. Oczywiście ostatecznie i tak wylądowaliśmy u mnie na kanapie, gdzie siedzieliśmy i zajadaliśmy się pizzą do późnych godzin nocnych (albo wczesnych porannych – jak kto woli). Następnego dnia musiałam wstać rano, by na 8.00 zdążyć do pierwszego sklepu, który obsługiwałam jako merchandiser Rzeszów. Łatwo sobie wyobrazić w jakim stanie byłam przez cały dzień: niwyspanie, drinki i niezdrowe jedzenie wrzucone w siebie w nocy sprawiło, że tamten wtorek na długo odstraszył mnie od jakichkolwiek spotkań ze znajomymi.